Michel Villey y el problema del voluntarismo en Duns Scoto
PDF

Palabras clave

Michel Villey
John Duns Scotus
Voluntarism
Philosophy of Law
Interpretation Michel Villey
Juan Duns Scoto
voluntarismo
Filosofía del Derecho
interpretación

Cómo citar

Guerrero Troncoso, H. «Michel Villey Y El Problema Del Voluntarismo En Duns Scoto». Revista De Humanidades (Santiago. En línea), n.º 31, enero de 2017, pp. 31-55, https://revistahumanidades.unab.cl/index.php/revista-de-humanidades/article/view/220.

Resumen

El presente trabajo examina la interpretación que hace Michel Villey de la noción de voluntad y voluntarismo en el beato Juan Duns Scoto. Para ello se presenta la situación de los estudios escotistas hasta mediados del siglo XX, como contexto para la interpretación del profesor francés. Luego, se sigue la exposición de Villey en sus lecciones sobre la doctrina de Scoto, y se contrapone con lo que el Doctor Sutil afirma sobre el fundamento del actuar libre de la voluntad en su Lectura. A modo de conclusión, se da una visión crítica de Villey como intérprete de Scoto.

PDF

Citas

Boulnois, Olivier. “En busca de un Duns Scoto irrecuperable: cien años de historiografía escotista”. Universitas Philosophica 56 (2011): 177-199.

De Aquino, Tomás. Quaestiones disputatae de veritate. S. Thomae Aquinatis Opera omnia, iussu impensaque Leonis PP. XIII, studio et cura Commissionis Leoninae. Vol. 22. Romae, ad Sanctae Sabinae: Editori di San Tommaso, 1970-1976.

De Aquino, Tomás. Summa Theologiae. Opera omnia. Vols. 4-12, Romae: Typis Polyglottis Vaticanis, 1888-1906.

De Sutton, Tomás. Quaestiones ordinariae, ed. J. Schneider. München: Beck, 1977.

Dumont, Stephen B. “Did Duns Scotus Change His Mind on the Will?”. Aertsen, Jan A. et al., eds. Nach der Verurteilung von 1277: Philosophie und Theologie an der Universität von Paris im letzten Viertel des 13. Jahrhunderts. Studien und Texte. Miscellanea Mediaevalia 28. Berlin – New York: De Gruyter, 2001. 719-794.

Duns Scoto, B. Juan. Lectura II. B. Ioannis Duns Scoti Opera omnia, studio et cura Commissionis Scotistae, vol. 19. Romae: Typis Polyglottis Vaticanis, 1982-1993.

Egidio Romano, Quodlibeta, ed. P. D. de Coninck. Lovanii: Typis H. Nempaei, 1646.

Gilson, Étienne. Jean Duns Scot. Introduction à ses positions fondamentales. Paris: Vrin, 1952.

Godofredo de Fontaines, Quodlibeta, ed. M. de Wulf et al. Les Philosophes Belges 2-5. 15. Louvain: Peeters, 1904-1937.

Gómez Caffarena, José. Ser participado y ser subsistente en la metafísica de Enrique de Gante. Roma: Typis Pontificiae Universitatis Gregorianae, 1958.

Guerrero Troncoso, Hernán. Essere e linguaggio nel pensiero del b. Giovanni Duns Scoto (Pars dissertationis). Roma: Pontificia Università Antonianum, 2013.

Guerrero Troncoso, Hernán. “El fundamento de la identidad. Introducción a la noción de distinción formal en el beato Juan Duns Scoto”. Palabra y Razón 4 (2013): 27-46.

Hoeres, Walter. Der Wille als reine Vollkommenheit nach Duns Scotus. München: Anton Pustet, 1962.

Hoeres, Walter. “Die innere Vernunft des Willens nach Duns Scotus – eine systematische Interpretation”. Schneider, Herbert, ed. Einzigkeit und Liebe nach Johannes Duns Scotus. Beiträge auf der Tagung der Johannes-Duns-Skotus-Akademie vom 5.-8. November 2008 in Köln, zum 700. Todestag von Johannes Duns Scotus. Mönchengladbach: B. Kühlen, 2009. 133-176.

Honnefelder, Ludger. La métaphysique comme science transcendantale: Entre le Moyen Âge et les temps modernes. Traduit par Isabelle Mandrella et al., Paris: PUF, 2002.

Macken, Raymond. “Will and Intellect in God according to the Philosophy of Henry of Ghent”. Franziskanische Studien 17 (1989): 159-167.

Marmura, Michael. “Quiddity and universality in Avicenna”, en Morewedge, Parviz, ed. Neoplatonism and Islamic thought: Beyond Transnational Globalization. Albany (NY): State University of New York Press, 1992. 77-87.

Minges, Parthenius. Der Gottesbegriff des Duns Scotus, auf seinen angeblich exzessiven Indeterminismus. Wien: Von Mayer & Co., 1907.

Miralbell, Ignacio. El dinamicismo voluntarista de Duns Escoto. Una transformación del aristotelismo. Pamplona: Eunsa, 1994.

Oliva, Adriano. Les débuts de l’enseignement de Thomas d’Aquin et sa conception de la sacra doctrina. Avec l’édition du prologue de son commentaire des Sentences. Paris: Vrin, 2006.

Ruiz de Loizaga, Saturnino. “Hitos significativos de la Comisión Escotista durante el período 1964-2006”. Carbajo Núñez, Martín, ed. Giovanni Duns Scoto. Studi e ricerche nel VII Centenario della sua morte. Roma: Antonianum, 2008. Vol. 1, 129-154.

Spruyt, Joke. “Duns Scotus’s Criticism of Henry of Ghent’s Notion of Free Will”. Bos, Egbert P. (ed.). John Duns Scotus. Renewal of Philosophy. Acts of the 3rd Symposium Organized by the Dutch Society for Medieval Philosophy Medium Aevum (May 23 and 24, 1996). Amsterdam–Atlanta, GA: Rodopi, 1998. 139-154

Verducci, Daniela. “Scheler – Duns Scoto: Volontarismo e interpretazione del moderno”. Sileo, Leonardo, ed. Via Scoti: Methodologia ad mentem Joannis Duns Scoti. Atti del Congresso Scotistico Internazionale Roma 9-11 marzo 1993. Roma: Antonianum, 1995. Vol. 2, 1127-1144.

Villey, Michel. La formation de la pensée juridique moderne, texte établi, révisé et présenté par Stéphane Rials, notes revues par Éric Desmons. Paris: PUF, 2013.

Williams, Thomas. “Reason, Morality, and Voluntarism in Duns Scotus: A Pseudo-Problem Dissolved”. The Modern Schoolman 74 (1996-97): 73-94.

Zavalloni, Roberto. “Personal Freedom and Scotus’ Voluntarism”. Commissio Scotistica Internationalis, ed. De doctrina Ioannis Duns Scoti. Acta Congressus Scotistici Internationalis Oxonii et Edimburgi 11–17 sept. 1966 celebrati. Studia Scholastico-Scotistica 2. Romae: Commissio Scotistica, 1968. Vol. 2, 613-627.

Creative Commons License

Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial-SinDerivadas 4.0.

Derechos de autor 2022 Revista de humanidades (Santiago. En línea)

Descargas

Los datos de descargas todavía no están disponibles.

Métricas

Cargando métricas ...